Nowy etap w naszych dziejach rozpoczął się we wrześniu 2005 roku.
W wyniku połączeniu Zespół Szkół Zawodowych nr 10 i Zespół Szkół Elektrycznych, powstały

Szkoły Elektryczne i Elektroniczne

 

A o to historie poszczególnych szkół

Zespół Szkół Elektrycznych

25.06.1954 roku Ministerstwo Gospodarki Komunalnej wydało zarządzenie Nr 78 o treści: "Zarządzam otwarcie Technikum Gospodarki Komunalnej w Gdańsku ... (zarządzenie niniejsze obowiązuje od dnia 01.09.1954r.)". Podpisał ówczesny podsekretarz stanu w Ministerstwie Gospodarki Komunalnej, mgr S. Sroka. I to jest początek historii ...
Inicjatorem powstania i wyodrębnienia szkoły był ówczesny pracownik Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego Gdańsk-Gdynia, dyrektor techniczny inż. Jerzy Majewski. 1 września 1954 roku rozpoczyna się pierwszy rok nauki w nowo powstałym Technikum Komunikacyjnym. Siedzibą szkoły były warsztaty WPKGG w Gdyni - Redłowie, a pierwszym jej dyrektorem Longin Nowicki.W istocie była to Zasadnicza Szkoła Zawodowa, ale istniały również trzy klasy technikum. W 1955 roku Technikum opuszcza gościnne mury WPKGG i oto nowy adres: Gdańsk Nowe Szkoty, ul. Marynarki Polskiej, barak Nr 8, 9, 10. Dyrektorem szkoły został Zbigniew Pyzik. W 1957 roku nowa przeprowadzka do budynku byłej szkoły Macierzy Polskiej w Gdańsku Wrzeszczu przy ul. Dzierżyńskiego. W dwa lata później Technikum instaluje się w Państwowych Szkołach Budownictwa przy ul. Grunwaldzkiej i otrzymuje do dyspozycji III piętro.

W 1959 roku rozpoczął się nowy rozdział historii: następny dyrektor inż. Jerzy Szlachcikowski czynił usilne starania zostały uwieńczone sukcesem. Technikum otrzymało do dyspozycji blok B przy ul. Grunwaldzkiej 238. Dlatego rok szkolny 1960/61 był szczególnie uroczysty. Od 19 lat trwa nieprzerwanie wytężona praca nad organizacją pracowni, gabinetów, porządkowaniem otoczenia szkoły. Zmieniali się jej dyrektorzy. Na dwa tylko lata kierownictwo obejmuje mgr inż. Wiesław Lewandowski, potem pięć lat sprawuje obowiązki dyrektora mgr inż. Ryszard Seyda, późniejszy wicekurator Oświaty i Wychowania. Za Jego kadencji udało się ujednolicić profil kształcenia na wyłącznie elektryczny i z Jego też inicjatywy powstaje Zespół Szkół Elektrycznych. Dlatego konieczna była reorganizacja i rozbudowa bazy dydaktycznej przedmiotów zawodowych elektrycznych.

Praca ta wymagała wielkiego zaangażowania zarówno sojuszników szkoły (Przedsiębiorstwo Budowy Sieci Elektrycznych "Efbud", Klub Sportowy "Spójnia") jak i nauczycieli oraz uczniów. Od roku szkolnego 1978/79 funkcję dyrektora szkoły pełnił mgr inż. Zdzisław Główczewski. Zapewnił On dalszy rozwój Szkoły. Za Jego kadencji m. in. powstał radiowęzeł, swój wygląd zmieniła świetlica, a baza dydaktyczna została gruntownie wzbogacona. Dyr. Główczewski zainicjował budowę pracowni maszyn elektrycznych, która zakończona została w okresie, w którym funkcję dyrektora sprawował (1984-1986) śp. mgr Ryszard Flatt. 1 września 1986 roku dyrektorem szkoły został Marian Lijewski. Zapewnił On dalszy rozwój Szkoły ciągle modernizował bazę, troszczył się o wysoki; kształcenia. 31 sierpnia 1991 roku dyr. Lijeu przeszedł na emeryturę.

Wraz ze zmieniającą się rzeczywistością, zasadni zmianom ulegać zaczęły przepisy regulujące sytuację oświaty. Pierwszym dyrektorem wyłonionym w drodze postępowania konkursowego została dotychczasowa wicedyrektor - mgr inż. Jolanta Śmigerska. Czas Jej dyrektorowania (do 30.09.1994r.) to okres wielu cennych inicjatyw uwieńczonych sukcesem. Zaczęła od pozornych drobiazgów: remontów sanitariatów, szatni, małej sali gimnastycznej, szkolnego, malowania sal lekcyjnych, modernizacji pokoju nauczycielskiego, by przejść do zadań, które w dzisiejszych czasach wymagają nie lada samozaparcia, cierpliwości talentu organizacyjnego. Mgr inż. Jolanta Śmigerska zdecydowała się z dniem 1 października 1994 roku przejść do pracy w Centrum Edukacji Nauczycieli. W związku z Jej rezygnacją Zarząd Miasta Gdańska rozpisał dnia 4 września 1994 roku konkurs na dyrektora Zespołu Szkół Elektrycznych.

Konkurs na dyrektora szkoły wygrał nauczyciel przedmiotów zawodowych mgr inż. W. Dudziński. Kontynuował prace rozpoczęte przez poprzedniczkę, kończył remont szkoły i dbał o stałe doposażenie w niezbędne pomoce w nauczaniu.
Szczególna troska otaczał nauczycieli, którym zapewniał możliwość stałego dokształcania się, dlatego wielu z nich uzyskało stopień nauczyciela dyplomowanego. Nawiązał ścisłą współpracę, z UEF i dzięki temu wielu nauczycieli i uczniów mogło zapoznać się z systemami oświaty w państwach europejskich. Rozszerzył ofertę edukacyjna szkoły o nowe kierunki kształcenia. Po trzech kadencjach sprawowania funkcji przeszedł na emeryturę, w roku szkolnym 2004/2005. Był to ostatni rok istnienia ZSE, powstała nowa placówka oświatowa: Szkoły Elektryczne i Elektroniczne.

 

Zespół Szkół Zawodowych nr 10

1958 r. - Na terenie Stoczni Północnej uruchomiono jedną klasę zasadniczej szkoły okrętów o specjalności ślusarz wyposażenia. Mieściła się ona w drewnianym baraku.

1959 r. - 1 września 1959 na wniosek ministra przemysłu ciężkiego została otwarta Zasadnicza Szkoła Zawodowa dla Pracujących Stoczni Północnej w Gdańsku. W tymże roku przeprowadzono rekrutacje uczniów do trzech klas w zawodach: -montera maszyn -montera kadłubów -ślusarza wyposażenia Dyrektorem szkoły został mianowany Jan Kukuś. Funkcje kierownika warsztatów szkolnych od momentu powstania szkoły pełnił Kazimierz Kabała. Włożył on olbrzymi wkład pracy w zorganizowanie tych warsztatów. Etatowym nauczycielem w szkole była pani Połubińska nauczycielka języka polskiego. Innych przedmiotów uczyli inżynierowie ze Stoczni Północnej.

1960 r. - Szkoła liczyła siedem oddziałów o specjalnościach: -monter maszyn -monter kadłubów -monter rurociągów -ślusarz wyposażenia -elektromonter okrętowy

1961 r. - Następuje dalsze powiększenie szkoły o dwa działy tak że szkoła liczy już 9 klas. Na warsztaty szkolne uczniowie otrzymują budynek w którym znajduje się sto stanowisk roboczych. Zatrudnionych zostało sześciu instruktorów - doświadczonych mistrzów i techników.

1963 r. Prócz kształcenia kadr dla Stoczni Północnej szkoła rozpoczyna również kształcenie przyszłych fachowców dla zakładów: Hydroster i Elmor. W związku z tym zmienia się nazwa szkoły na: Międzyzakładowa Zasadnicza Szkoła Zawodowa Przemysłu Okrętowego dla Stoczni Północnej, Hydrosteru i Elmoru; Drugim ważnym wydarzeniem jest przeniesienie szkoły do budynku we Wrzeszczu przy ulicy Grunwaldzkiej 216 , gdzie szkoła mieści się po dzień dzisiejszy. Budynek szkole przekazał Hydroster.

1965 r. Powstaje Technikum dla Pracujących licząca dwa oddziały, filia naszej szkoły w Prabutach. W związku z rozwojem szkoły zmieniła się nazwa na: "Technikum i Zasadnicza Szkoła Zawodowa dla Pracujących Przemysłu Okrętowego"

1966 - 1967 r. Szkoła zdobyła II miejsce w Okrętowej Spartakiadzie Szkół Przyzakładowych

1968 - 1969 r. Szkoła zdobyła II miejsce w piłce nożnej w V Okrętowej Spartakiadzie Szkół Przyzakładowych

1970 - 1971 r. Szkoła zdobyła srebrny medal w piłce nożnej w Okrętowej Spartakiadzie Szkół Przyzakładowych

1971 - 1972 r. Zaplanowana i rozpoczęta została przebudowa budynku warsztatowego i świetlicy szkolnej

1972 - 1973 r. Szkoła otrzymuje dyplom za zajęcie III miejsca w konkursie "O lepsze wyniki w nauce i wychowaniu"

1976 - 1977 r. Szkoła: - zdobyła brązowy medal w trójboju obronnym, - zajęła V miejsce w piłce ręcznej, VII miejsce w punktacji ogólnej.

1977 - 1978 r. Szkoła zdobywa złoty medal trójboju obronnym oraz zajmuje V miejsce w piłce ręcznej i VII w punktacji ogólnej.

1978 - 1979 r. Szkoła zdobywa złoty medal w trójboju obronnym, brązowy medal w biegach na 400 metrów, zajmuje II miejsce w turnieju piłki nożnej i VI miejsce w punktacji ogólnej.

1979 - 1980 r. Z dniem 1 września 1979 roku następuje przemianowanie szkoły na: "Zespół Szkół Przemysłu Okrętowego" Szkoła zdobywa - złoty medal w biegu na 400 metrów, - srebrny medal w sztafecie 4 x 400 metrów, - brązowy medal w piłce ręcznej, - brązowy medal w biegu na 800 metrów.

1986 - 1987 r. Dyrektor E. Bogdanowicz wręcza puchar za zajęcie pierwszego miejsca w XVII Spartakiadzie Szkół Przemysłu Okrętowego.

1988 - 1989 r. Klasa Ic2 - dziewczyny!!!

1993 - 1994 r. Technikum dzienne i wieczorowe. Pierwszy rocznik maturzystów technikum dziennego.

2000 - 2001 r. Szkoła zdobywa MISTRZOSTWA GDAŃSKA w PIŁCE NOŻNEJ.

2001 - 2002 r. Ponownie szkoła zdobywa MISTRZOSTWA GDAŃSKA w PIŁCE NOŻNEJ. Na terenie szkoły otworzono Młodzieżowy Klub Pracy.

2002 - 2003 r. Przeprowadzono rekrutacje do szkoły ponadgimnazjalnej. Pierwszy rok: - czteroletniego Technikum o specjalności elektronika ogólna - trzyletniego Liceum Profilowanego o profilach elektronicznym i zarządzanie informacją

2004 -2005 r. Przeniesienie szkoły do nowej siedziby mieszczącej się w Gdańsku - Wrzeszczu przy ulicy Grunwaldzkiej 238 B Szkołę opuszczają pierwsi MATURZYśCI (nowa matura)

31.08.2005 r. Następuje rozwiązanie ZESPOŁU SZKÓŁ ZAWODOWYCH NR10 w GDAŃSKU